Gamze'nin Hamilelik Anıları: Bebek yapmaya karar verme

Eşimle birbirimizi 8 yıldır tanıyorduk evlendiğimizde. Çok iyi birer arkadaştık, ordan aşık olduk maşık olduk derkeen, kendimizi nikah masasında buluverdik. Evleneli 1.5 sene geçmişti ve biz çok eğleniyorduk. Geziyor, tozuyor, dünyalarca film izliyor, sürekli yeni kitaplar okuyor, arkadaşlarımızla vakit geçiriyor, gezmediğimiz ülkeleri gezme planları yapıyorduk. Bebek pek gündemimizde yoktu açıkçası :)

Gez babam gez...

Geziyosun da, kim yapcak bu çocuğu hanımefendi?

Ta ki en yakın arkadaşlarımızın bebeği olana kadar.. Vurulduk! Biz o bebeğe vurulduk.. Haftada bir gün, düzenli görüşmemize rağmen bize yetmiyordu. Onlardan ayrılır ayrılmaz, bebek hakkında konuşmaya başlıyor, sonraki haftayı edemiyoduk. Bir akşam -yine bebeği görmekten geldiğimiz bir akşam- acaba bizim de bir tane olsa mı dedik. Sonra konu kapandı.

Taşıma suya değirmen dönmüyor

Başkasının bebesini sev sev nereye kadar :D

Bu konuşmadan 2 ay sonra, henüz regl dönemim gelmeden, hamile olduğumu biliyordum. İçime doğdu, hissettim onu. Ordaydı, içimde, benimle... Test yapmaya korkuyordum, inancım boşa çıkarsa diye. Sonunda dayanamayıp test yaptım. O meşhur ikinci çizgi silik de olsa belirdi. Şok... Şok oldum, kalbim sanki ağzımın içinde atıyordu.

Nasıl sakin olayım, hamileyim hamileee!

Yılbaşına 8 gün vardı. Bu haberi şimdilik kendime saklayıp, sevgilime yılbaşı hediyesi olarak vermeye karar verdim. Ama o 8 gün nasıl geçti bana sorun :) İçimde bir canın varlığını biliyor, onunla uyuyup onunla uyanıyor ama kimseye söylemiyordum. Zor geçti :) Sevgilime hediye olarak bir sweatshirt yaptırdım. Üzerine "Dünyanın en cool baba adayı" yazdırdım. Sonra içine, bebeğimizin ağzından bir de mektup koydum.

Şunun gibi bi şeydi işte :)

Yılbaşı akşamı, sıra hediyeleşmeye geldiğinde, durumu bilen arkadaşım, sevgilimin ilk tepkilerini kaydetmek için kamerayı hazırladı. Hediyesini verdim, başta anlamadı. "Senden çocuğum olsun istiyorum" moduyla hazırlanmış bir hediye sanmış :) Mektubu okudukça yüzüne şaşkın bir gülümseme yayıldı. "Gerçekten mii!" diye kalkarak bana sarıldı. Videoyu izlediğimizde farkettik, 20 kere falan "gerçekten mii" demiş :)) İkimiz için de unutulmaz bir yılbaşı oldu 2014'e giriş gecesi. 

Bu foto başka bir sürprizden ama olsun :P

Sıra ailelere söylemeye geldiğinde, kalp atışlarını duyana kadar beklemeye karar verdik. Onlardan da bir 10-15 gün sakladık yani. Ama asıl sabırsızız, bir an önce söylemek için pır pır ediyoruz. Kalp atışlarını duyup şükrettiğimiz o gün, ultrason fotoğrafını ekleyerek hepsine birer mesaj attık. Gözyaşları nasıl sel oldu siz düşünün :)

Merhaba Annanecim,
Nihayet tanışabildik. Ben henüz bir pirinç tanesinden bile küçüğüm ama sizlere kavuşacağım günü iple çekmeye başladım bile. Duyduğuma göre annane olmak için çok gençmişsin ama yapacak bi şey yok, ben yola çıktım. Annem ve babamın söylediğine göre, beni çok sevecek ve bol bol şımartacak olan sizlermişsiniz. O yüzden şimdiden hazırlıklı olun, ben geliyorum :) Bu da ilk fotoğrafım :)

İki ailenin de ilk torunu yola çıkmıştı. Şimdi önümüzde kocaaaa bir 9 ay vardı. Bu 9 ay nasıl geçti, blogda yazmaya devam edeceğim.

To be continued...